Hep bir günlerde saklı şeyleri kim ister ki?
Bir gün şöyle olacak ve bir gün böyle...
Bir gün yürüyeceksin sende bu merdivenlerden...
O 'bir gün' ne zaman gelecek?
Peki ya bu merdivenler hangi merdivenler?
Bence artık zamanı belli umutlara tutunmalıyız.
Umut var eden şeylere; sıkı bir yere tutunmalıyız ki biz düşerken o bizi bırakmasın.
Sıkı şeylere tutunmak umuduyla...
Yaşamının yoldan çıkışını anlatmaya kelimeler yetmezdi. Söyleyeceğim hiçbir şeyle avutamazdım onu ve tek yaptığım yaşadıklarını küçük görmek olurdu. Sevdiği birini kaybeden, ölen kişinin daha iyi bir yere gittiğini söylemek gibi. Hiç kimse duymak istemezdi bunu. Ne bir şeyi değiştirir , ne kederini azaltır ne de ölümün sebebine bir ışık tutardı.
Bazen ucuzluyordu sözcükler. Yeri geldiğinde çok kudretli olabiliyordu ama, bunun gibi nadir durumlarda, sözcükler değersizdi...
