Nedendir bilinmez ama yağmur her yağdığında evin içi bir hayli sıcak olur; bunalmaya başlayacağın kadar sıcak; her hareket edişinde seni terletecek kadar sıcak... Ya da ağlamak, gözlerin yağmuru değil midir? Seni sıkan, seni bunaltan... Ya da hayat, bitmek tükenmez bilmeyen sıkıntıların yağmuru gibi değil midir? Kimi zaman yaşama sevincini elinden alan... Hiç kimse bu dünyaya boşu boşuna gelmemiştir... Yağmur bile... Dünya hep verilecek savaşların mücadelesi için vardır... Sonrası mı? Sonrası, sıcaktan bunaldığın an pencereye koşmak gibidir. Sığındığın bir liman... Pencereyi açmanla serinlik yüzüne vurarak karşılar seni; toprak, kokusunu yayarak selamlar... İşte bu, dünyada verdiğin mücadelenin zaferidir... Feraha ulaşmak, arınmak...
Öyle değil mi ki geceyi var eden gündüzü de var etti öyle değil mi ki sıkıntıyı var eden mükafatını da var etti... Her sıkıntınızın feraha ulaşması dileğiyle...
Yağmurlu bir geceden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder